WolfsCity - Wilcze forum RPG

Tiria

Niestety, brak nam medyka. Ze względu na moje umiejętności, mogę zostać tymczasowym medykiem wszystkich Watah. W razie urazów po walkach, ran w wyniku samotnych wypraw lub ran podczas polowań, zapraszam do tegoż namiotu medyka. Leczenie jest bezpłatne oczywiscie, jedynie w razie potrzeby większej ilosci ziół, po wyzdrowieniu należy wybrać sie do Strumyka Rusałek w celu wzrócenia wiekszej ilości ziół z powodu braku ich w magazynie. Dziękuję, i zapraszam.

Tiria

<Wydarzenia sprzed tego postu>
(do Anisa)
-Tutaj go połóż. Możesz już odejść.
Anis położył Erwana na legowisku w namiocie. Wyprostował się i podszedł do mnie. Przytulił mnie.
-Kocham cię - powiedział.
-Ja ciebie też - odpowiedziłam mu. Anis odwrócił się i wyszedł z namiotu.
(pochyla się nad Erwanem)
-No co my tu mamy...
Oglądnęłam go dokładnie. Żył. Oddychał regularnie.
Muszę cie ocucić.
Wyszłam z namiotu i zamoczyłam kawałek materiału w wodzie z wiadra i wróciłam z powrotem do namiotu. Położyłam mokrą szmatkę na pyszczku Erwana. Ten się ocucił, lecz nie do końca był ożywiony.
No tak!!! Zioło asporteful by mu znacznie pomogło!!!
-ANIS!!!ANIS...!!! - krzyczałam i wybiegłam z namiotu. Po kilku sekundach Anis się zjawił.
-Anis!!! Potrzebuję zioła asporteful do uleczenia Erwana!!! Proszę, znajdź je, potrzebuję świeże!!! A tu masz - pokazuje kartę z księgi na którym jest jakaś roślina - jak ono wygląda!!! :

-Proszę, wystarczą tylko 4 listki!!!

Anis

Kiwnąłem głową i uciekłem do Strumyka Rusałek, tam szukałem zioła.

Noname

*doznaje nagłego olśnienia* Ja to mam! Schowałam je w swojej STK (Super Tajnej Kryjówce) na wszelki wypadek, i teraz może się przydać!
*biegnie do STK i przynosi zioło* Mam!

Tiria

*liznęła ją po pysku* Dzięki.
*odwróciła sie do łóżka Erwana i zajeła się leczeniem jego*

Rika

*wbiega z krzykiem zapłakana*
Anis zdycha!!! Wilki go pogryzły!!! On leży tu!!!On krwawi!!! *ze zdenerwowania zemdlała*

Noname

Jej, spokojnie... Krwi nie widziałaś? Lepiej chodźmy coś zrobić!

Tiria

*spogląda niepewnie na Erwana, po czym mówi:* Chodźmy. Biegiem, no już!

Erwan

Otworzyłem oczy. Było mi zimno, trząsłem się. Co sie dzieje?, spytałem sam siebie, po czym przypomniałem sobie SR.
Podniosłem głowę. Ujrzałem leżącą, lecz nie śpiacą Rikoulę strzegącą wejścia. Bezszelestnie wstałem, i podeszłem do niej. Położyłem jej łapę na grzbiecie.

Rika

Wzdrygnęłam sie, czujac zimną, drżącą łapę na moim grzbiecie, i z przestrachu pisnęłam głośno. Zerwałam się na równe nogi.
-Erwan... Co ty...znaczy...ś-świetnie że w-wstałeś...ale m-mnie przer-raził-łeś... -powiedziałem trzęsącym się głosem. Erwan spokojnie na mnie popatrzył, po czym powiedział:
-Nie bój się gdzie jest Ti... -przerwał w pół zdania.

Tiria

-Co...a już wiem co się stało.
-Tirio...
-Sza!- ucisziłam go- Erwan!! -powiedziałam władczym tonem- Do łóżka, musisz odpoczywać, nie po to ciebie leczyłam i nie po to Anis naraził życie, i nie po to Noname marnowała zioło, abyś nam teraz padł na Smoczą Ospę lub coś gorszego. No już, do łóżka!!!
-Rikoula- dodałam po chwili- Kładź się spać, dosyć już przeżyłaś.
-Ale ja...-zaczęła Rikoula.
-Sza! Spać! -przerwałam jej i zgasiłam świecę. -Dobranoc Erwan, Dobranoc Rikoula.
-Dobranoc- odpowiedziała Rikoula.
Wyczułąm w jej tonie lekki sarkazm i ironię. Już otworzyłam pysk, żeby cos powiedzieć, lecz nagle Rika wybiegła zostawiając za sobą chmurę wzburzonego piasku. Westchnęłam.
-Przejdzie jej- rzucił cicho Erwan.
Spojrzałam na niego.
-Tak-szepnęłam. ale w głebi duszy wiedziałam, że moze stać się cos złego.