 Wysłany: Czw 11:48, 23 Sie 2007 Temat postu: |
|
| *rozwesela się*
-Widzisz Narlo??? Chcą cię tu!!! |
|
| Wysłany: Wto 18:17, 21 Sie 2007 Temat postu: |
|
| *nadbiega*
- Cześć! Kto to jest? - To jest Narla, wilkowilkołak - Aha *pociąga nosem* - Niech zamieszka z nami! |
|
| Wysłany: Pon 21:44, 20 Sie 2007 Temat postu: |
|
| -Anis!!!
Zwróciłam się do Narli. -Nie słuchaj go, zostań z nami... A ty Anis, nie będziesz o wszystkim decydował... Anis warknął gniewnie, odwrócił się i popędził w stronę swej Watahy. -Anis...!-krzyknęłam za nim z wyrzutem, ale ten już uciekł. -Narlo, nie martw się. Nie on decyduje czy zostaniesz, czy nie. Zaczekajmy na innych. |
|
| Wysłany: Pon 13:30, 20 Sie 2007 Temat postu: |
|
| *Niepewnie podchodzi i obnaża górną wargę*
-Coś ty za jedna?-spytałem ostro. Narla zrobiła przestraszoną minę i popatrzyła na Tirię poszukując pomocy. Tiria podeszła do mnie i na ucho mi opowiedziała wszystko, co ona jej powiedziała. -Narlo-wycedziłem.- Nie będziesz tu miło widziana. Zmykaj stąd. |
|
| Wysłany: Czw 19:55, 09 Sie 2007 Temat postu: Narla |
|
Kłusowałam właśnie do namiotu medyka. Wyruszyłam na krótką wyprawę, aby znaleźć mentik dla Anisa. Wracałam krótszą drogą; przez Cmentarz Galad-Ghun. Niepewnie rozglądałam sie wokół, lecz jakos przez niego przeszłam. U bram dosłyszałam ciche łkania. Wróciłam się, poszukując źródła płaczu. Dostrzegłam ją, kleczącą przy grobowcu; wyglądała jakoś tak:
Podeszłam do niej bliżej. Jakis głosik powiedział we mnie: Parszywy mieszaniec!!! Nie!!! Wcale nie, trzeba jej pomóc...-odezwał sie drugi głosik... -Jesteś wilczycą? - spytała się. Usiadłam. -Tak, mam na imię Tiria, jestem medykiem. Czegoś ci trzeba??? Dziewczyna, czy tam to coś, wstało, i wyprostowało sie przede mną. Była/o wielkości człowieka. -Nie dziękuję... Jestem Narla...jetsem wyjątkową podła mieszanką. Wilkołak i wilk- szepnęła. Wstałam i przyjrzałam się uważnie Narli. -Uważaj, masz na sobie nargla... Narla wzdrygnęła się i zrzuciła z siebie robaka. -Co to??? Uśmiechnęłam się. -To pasożyt wywołujący bezsenność. Narla przyjrzała mi się niemal ostro. -To takie śmieszne??? Natychmiast zrzedła mi mina. -Nie, nie oto chodzi...przypomniała mi się sytuacja...-i zaczęłam jej opowiadać wymyślona historię. Naprawdę uśmiechnełam się, bo przecież Narla i Nargle to bardzo podobne...słowa...imiona... Narla skuliła się i popatrzyłą na grób. -To grób matki. Miała 19 lat jak mnie rodziła...zadziwiające, że jeszcze żyła...ale porody nie przeżyła. Wstałąm i zaczęłam isc w kierunku bramy. -Wstąpisz do nas, Narlo??? Wstała i zrobiłą głupią minę. -Nie, mogę...jedynie co, to zamieszkać w OLC. Jeśli pozwolisz. -Oczywiscie, ale najpierw pójdziemy do Wolfscity przedstawić cię. I wyszlismy z Cmentarza. Skierowaliśmy się na niewielką polanę, na której wszystkie drogi się krzyżują. -Tu zaczekamy na Nonę i innych. Narla usiadła i złapała kolana. -Jasne. |
|